อยาก แนะนำหนังสือมือสอง เล็กๆ เล่มหนึ่งแนวสารคดีเดินทาง ท่องเที่ยว
โดยผู้เขียน ภานุ มณีวัฒนกุล ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นนักเดินทางที่ท่องไปเกือบจะทั่วทุกมุมโลก
ทั้งยังเป็นการเดินทางที่เรียกว่า เป็นการแบกเป้เร่ร่อน ไม่ใช่การท่องไปแบบทัวริสต์
ดังนั้นแง่มุมประสบการณ์ที่เขาพึงพบจึงค่อนข้างแปลกแตกต่าง
โดยเรื่องราวและมุมมองที่นำเสนอออกมาจะมุ่งเน้นหรือเจาะจงลงไปที่เรื่องของคนเป็นด้านหลัก
หนังสือมือสอง : คือคนในความทรงจำ
ผู้เขียน : ภานุ มณีวัฒนกุล
จำนวน : ๑๑๒ หน้า
ขนาด : ๑๖ หน้ายกธรรมดา
สำนักพิมพ์ : แพรวสำนักพิมพ์
พิมพ์ครั้งที่ : ๑
เดือนปีที่พิมพ์ :พฤษภาคม ๒๕๔๒
 |
| คือคนในความทรงจำ |
ภานุ มณีวัฒนกุล ถ่ายทอดในคำนำผู้เขียนว่า...
พบปะผู้คนเป็นความทรงจำประทับใจ
ทั้งสนุกสนาน ร่าเริง บางครั้งสร้อยเศร้า ตื้นตัน
สารพัดสารพันความรู้สึกผสมผสานกันไป
รอยยิ้มอันแสนคุ้นเคย
หยาดน้ำตาที่มิได้หมายเพียงความเศร้า
แต่กลับเป็นความปีติ อารามต้อนรับผู้มาเยือน
และการตกหล่นของบทสนทนา ทำให้เกิดความรู้สึกอบอุ่น
เมื่อมองเห็นอีกฝ่ายพยายามสื่อความหมายจากใจ
ด้วยวิธีของเขาหรือเธอ
มิตรภาพและการเรียนรู้สิ่งใหม่จึงก่อเกิด...
พวกเขาเหล่านั้นยังอยู่ในความทรงจำ
และเป็นความทรงจำที่ไม่สามารถลบล้างได้
"ถามตัวเองว่า โตขึ้นอยากเป็นอะไร คำตอบไม่เหมือนกันสักหน
อายุแปดขวบ อยากเป็นนักบินอวกาศ โตขึ้นมาอีกหน่อย อยากเป็นนินจาดำดินได้
และจำได้แม่นยำ พอเร่มอ่านหนังสือภาษาอังกฤษ อยากเป็นโรบินสัน ครูโซ
โตมาจนป่านนี้ ไม่อยากเป็นอะไรแล้ว แต่ช่วงรุ่นๆ ถามตัวเองอยู่เรื่อยว่า
ต้องการอะไรในชีวิต เมื่อไม่นานมานี้เพิ่งมีคำตอบให้กับมัน (คือตัวเองนี่แหละ)
บอกมันว่า...เลิกถามอะไรต่อมิอะไรสักทีเถอะ"
- บางตอนจากเรื่อง ลุงแจ๊คแห่งเกาะแคท
 |
| - อีกไม่นานก็มืดแล้ว เราชอบกลางคืน ดวงดาวมากเหลือเกิน เหมือนใครกำลังจัดปาร์ตี้กันบนนั้น - |
"ในหมู่นักเดินทาง ไม่ว่ารุ่นนี้หรือรุ่นไหน
มีคนจำวพกหนึ่งปรารถนาจะเดินทางไปในที่ห่างไกลสุดขอบฟ้าขอบน้ำ
เข้าไปในป่าลึก ปีนป่ายสู่ยอดเขาหรือสู่สถานที่ลี้ลับกันดาร
เพียงต้องอยากไปพบกับสถานที่ซึ่งยังไม่มีใครเข้าถึง
ไปยังหมู่บ้านชนพื้นเมืองที่ตนเองคือคนแรกได้เหยียบย่าง
หรือเพื่อพบกับคนป่าที่ไม่รู้จักทิวริสต์มาก่อน
และในหมู่นักเดินทางด้วยกันบทสนทนาน่าเบื่อมักมาจากปากผู้ชอบพูดเรื่องตัวเอง
เช่น เคยไปโน่นไปนี่ เคยทำโน่นทำนี่ ที่โน่นที่นี่
คนอื่นพูดเรื่องอะไร หรือคนอื่นเปลี่ยนเรื่องพูดไปแล้ว
ก็ยังโยงให้ตัวเองเกี่ยวข้องได้อยู่ร่ำไป
คนพวกนี้ไม่มีคุณค่าอะไรให้จดจำ ทว่าน่าประหลาดตรงเมื่อ
บังเอิญพบคราวใด ก็มักจำคนจำพวกนี้ได้ทุกทีไป..."
- บางตอนจากเรื่อง เจฟ
